การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับความรู้เกี่ยวกับเกษตรอินทรีย์ การพัฒนาเครือข่ายเกษตรอินทรีย์ และการมีส่วนร่วมในแนวทางเกษตรอินทรีย์ และประสิทธิผลการบริหารงานตามแนวทางเกษตรอินทรีย์ ของสำนักงานเกษตรอำเภอเขาวง  2) เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของประสิทธิผลการบริหารงานตามแนวทางเกษตรอินทรีย์ ของสำนักงานเกษตรอำเภอเขาวง ตามปัจจัยส่วนบุคคล  3) เพื่อศึกษาอิทธิพลของความรู้เกี่ยวกับเกษตรอินทรีย์ การพัฒนาเครือข่ายเกษตรอินทรีย์ และการมีส่วนร่วมในแนวทางเกษตรอินทรีย์ ต่อประสิทธิผลการบริหารงานตามแนวทางเกษตรอินทรีย์ ของสำนักงานเกษตรอำเภอเขาวง กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ เกษตรกรในเขตอำเภอเขาวง ที่ลงทะเบียนเกษตรกร กับสำนักงานเกษตรอำเภอเขาวง จำนวน 394 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ

ผลการวิจัยพบว่า

1. เกษตรกรในเขตอำเภอเขาวง ในภาพรวมมีความรู้เกี่ยวกับเกษตรอินทรีย์ในระดับมากที่สุด คิดเป็นร้อยละ 99.49 มีการพัฒนาเครือข่ายเกษตรอินทรีย์ อยู่ในระดับปานกลาง  ( = 3.27) มีการมีส่วนร่วมตามแนวทางเกษตรอินทรีย์ อยู่ในระดับปานกลาง ( = 2.98) และมีความคิดเห็นต่อประสิทธิผลการบริหารงานตามแนวทางเกษตรอินทรีย์ของสำนักงานเกษตรอำเภอเขาวง อยู่ในระดับมาก ( = 3.80)

2. ผลการเปรีบบเทียบความแตกต่างของประสิทธิผลการบริหารงานตามแนวทางเกษตรอินทรีย์ ของสำนักงานเกษตรอำเภอเขาวง ตามปัจจัยส่วนบุคคล ประกอบด้วย เพศ อายุ ระดับการศึกษา การประกอบอาชีพเกษตรกร และรายได้ต่อเดือน พบว่า ในภาพรวมและรายด้าน ทุกด้าน มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

3. ความรู้เกี่ยวกับเกษตรอินทรีย์ การพัฒนาเครือข่ายเกษตรอินทรีย์ และการมีส่วนร่วมในแนวทางเกษตรอินทรีย์ มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการบริหารงานตามแนวทางเกษตรอินทรีย์ ของสำนักงานเกษตรอำเภอเขาวง ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยมีค่าความสัมพันธ์ (R) เท่ากับ .767 ซึ่งความรู้เกี่ยวกับเกษตรอินทรีย์ การพัฒนาเครือข่ายเกษตรอินทรีย์ และการมีส่วนร่วมในแนวทางเกษตรอินทรีย์ ร่วมกันทำนายประสิทธิผลการบริหารงานตามแนวทางเกษตรอินทรีย์ ของสำนักงานเกษตรอำเภอเขาวง 58.50 % ส่วนอีกร้อยละ 41.50 เกิดจากอิทธิพลของตัวแปรอื่น ๆ

The objectives of this study were: 1) to investigate the level of knowledge about organic agriculture, development of an organic agriculture network as well as  participation in the organic agriculture, and effectiveness of organic agriculture management of the Khaowong District Agricultural Extension Office, 2) to compare the difference in effectiveness of organic agriculture management of the Khaowong District Agricultural Extension Office according to the personal background, and 3) to examine influence of knowledge about organic agriculture, development of an organic agriculture network, and participation in organic farming practices to achieve effectiveness of organic agriculture management of the Khaowong District Agricultural Extension Office. A sample was 394 farmers in the Khaowong district area who registered as a farmer with the Khaowong District Agricultural Extension Office. The instrument in data collection was a questionnaire. Statistics used in data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test, one-way ANOVA, and multiple regression analysis.

Findings of the study were as the following.

1, The overall knowledge of organic agriculture among the farmers was at the highest level or had an average score of 99.49 percent. The organic agriculture network was developed at moderate level ( = 3.27). Participation in organic agriculture was at moderate level ( = 2.98). And the opinion on effectiveness of organic agriculture management of the Khaowong District Agricultural Extension Office was at high level ( = 3.80).

2. The results of comparing the difference in effectiveness of organic agriculture management of the Khaowong District Agricultural Extension Office according to the opinions of farmers who were different in personal backgrounds of sex, age, education, occupational characteristic, and income per month found that the overall and individual aspects were significantly different at the .05 level.

3. Knowledge of organic agriculture, organic agriculture network development and participation in organic agriculture had influence on organic agriculture management of the Khaowong District Agricultural Extension Officer at the .05 level of significance by having a value of relationship (R) equal to .767. Knowledge of organic agriculture, organic agriculture network development and participation in organic agriculture jointly predicted 58.50 % of the effectiveness of organic agriculture management of the Khaowong District Agricultural Extension Office, where as the remaining 41.50 % came from the influence of other variables.