การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อ 1) สร้างแผนการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 2 หน่วยอาหาร และสารเสพติด ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ก่อนและหลังเรียน โดยการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง 3) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ก่อนและหลังเรียน โดยการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง 4) ศึกษาความพึงพอใจที่มีต่อ  การจัดการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ผู้วิจัยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling)  โดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยสุ่มจากนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ภาคเรียนที่ 2/2561 โรงเรียนสกลราชวิทยานุกูล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23 จำนวน 1 ห้องเรียน มีนักเรียนจำนวน  30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง 2) แบบทดสอบวัดทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและ  4) แบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลด้วย ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้สถิติทดสอบค่าที (t-test for Dependent Samples) 

ผลการวิจัยพบว่า 

1. แผนการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 หน่วยอาหารและสารเสพติด มีประสิทธิภาพ เท่ากับ82.97/83.83 สูงกว่าเกณฑ์ 80/80 ที่ตั้งไว้ 

2. ทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

3. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 

4. ความพึงพอใจที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอยู่ในระดับมากที่สุด 
 

The purposes of this study were : 1) to construct lesson plans based on problem-based learning and sufficiency economy philosophy on the unit of food and addictive substance for Mathayomsuksa 2 students on the efficiency of 80/80,  2) to compare the Mathayomsuksa 2 students’ science process skills before and after using problem-based learning and sufficiency economy philosophy, 3) to compare Mathayomsuksa 2 students’ the learning achievements before and after using problem-based learning and sufficiency economy philosophy, and 4) to explore Mathayomsuksa 2 students’ satisfaction toward the problem-based learning and sufficiency economy philosophy. The samples consisted of 30 Mathayomsuksa 2 students selected by using cluster random sampling. They were studying in the second semester of academic year 2018 at Sakolrajwittayanukul school under the Secondary Educational Service Area Office 23. The research instruments included: 1) lesson plans based on problem-based learning and sufficiency economy philosophy, 2) a test of the students’ science process skills, 3) an achievement test and 4) a questionnaire of the students’ satisfaction. The data were statistically analyzed by using mean, standard deviation, percentage, and t–test for dependent samples. 

 The findings were as follows:

1) The proposed lesson plans on the unit of food and addictive substance based on problem-based learning and sufficiency economy philosophy for Mathayomsuksa 2 students had the efficiency of 82.97 /83.83 which was higher than the set criteria of 80/80.

2)    The students’ science process skills after learning through problem-based learning and sufficiency economy philosophy were statistically higher than those of before at the .01 level of significance.

 3)    The students’ learning achievement after learning through problem-based learning and sufficiency economy philosophy was statistically higher than that of before learning at .01 level of significance.

4)    The students’ satisfaction toward the learning management based on problem-based learning and sufficiency economy philosophy was at the highest level.